„Żelazną zasadą walki z chorobami zakaźnymi jest „zarządzanie środkami przeciwbakteryjnymi”, które polega na wyborze odpowiedniego antybiotyku dla właściwego pacjenta i nigdy nie przepisuje się go zbyt często ani nie obejmuje pacjentów, którzy nie potrzebują leczenia. Inną zasadą jest „zawężanie spektrum” leku, gdy patogen zostanie zidentyfikowany za pomocą hodowli lub innych metod.”
– Słowa te napisał jeden z najsłynniejszych lekarzy i naukowców, walczący ze skutkami złej polityki zdrowotnej na całym świecie, doktor Peter McCullough.
Co to oznacza dla tematu artykułu? Te fundamentalne podejścia do stosowania antybiotyków ograniczają problem oporności bakterii i rozwoju „superbakterii”.
Każdego roku szpitale sporządzają raporty na temat często spotykanych infekcji oraz tego, jakie antybiotyki są skuteczne (organizm jest wrażliwy), a które nieskuteczne (organizm jest oporny).
Cały ten proces myślowy został wyrzucony przez okno w przypadku szczepionek na COVID-19. Przez 18 miesięcy przodek szczepu białka z Wuhan był antygenem szczepionek Pfizer, Moderna, Janssen, AstraZeneca i Novavax.
W ciągu kilku miesięcy pojawiło się coraz więcej dowodów na to, że SarsCoV-2 łatwo mutuje, aby uciec przed przeciwciałami wytwarzanymi przez szczepionki.
Ponieważ nigdy nie wykazano, aby szczepionki przeciwko COVID-19 neutralizowały SarsCoV-2 w nosogardzieli, jedyną teoretyczną korzyścią byłaby choroba ogólnoustrojowa.
Niestety, kolejny raz stało się jasne, że natura ma przewagę nad producentami szczepionek, ponieważ wirus jest znacznie bardziej sprytny.
Ponieważ replikacja może pozwolić na zmiany w kodzie genetycznym, które szybko umożliwiają dalsze przeżycie, SarsCov-2 korzysta z biblioteki około 28 tys. mutacji.
Świetny artykuł zespołu dr Wanga dowodzi, że stosując szczegółowe techniki modelowania mutacji powszechnych w krajach intensywniej szczepionych, można wykazać, że rzeczywiście masowe szczepienia przynoszą odwrotny skutek i napędzają większą oporność wirusów na ograniczoną bibliotekę przeciwciał, która może być generowana przez szczepionki.
Analiza Wanga sugeruje, że przyszły rozwój szczepionki przeciwko SarsCoV-2 jest beznadziejny. Wirus jest po prostu zbyt zwinny i może manipulować „darmową energią wiążącą” między RBD a jego ludzkim celem, receptorem ACE2.
Oznacza to, że im więcej szczepionek zostanie dostarczonych, tym większa liczba plam zmutowanych i tym dłużej wirus będzie się rozprzestrzeniał i przedłużał pandemię.
Tym samym kluczowym krokiem w zakończeniu pandemii będzie zakończenie masowych szczepień. Wirus nie ustanie, dopóki ludzkość się nie zatrzyma.
Autor; Roman Pleszyński
Photo by Marjan Blan | @marjanblan on Unsplash