Zwierzęta które dotykamy, głaskamy, przytulamy, mają zbawienny wpływ na nasze samopoczucie i zdrowie. Dotykanie zwierząt powoduje stymulacje układu dokrewnego i wydzielanie endogennych substancji (endorfin – hormonów szczęścia), które łagodzą ból i poprawiają samopoczucie. Zmniejsza się też poziom stresu, ponieważ redukcji ulega uwalnianie kortyzolu i noradrenaliny – hormonów wydzielanych przez organizm w stresie – oraz pobudzony zostaje układ odpornościowy.
Zwierzęta są bardzo dobrymi terapeutami, ponieważ zachowują się w sposób naturalny i dzięki temu osoby chore również zachowują się przy nich naturalnie i spontanicznie. Badania przeprowadzane na całym świecie potwierdzają dobroczynne działanie zwierząt na organizm ludzki, jego stan fizyczny, a przede wszystkim psychiczny. Udowodniono, że towarzystwo zwierząt przyspiesza rekonwalescencję po przebytej chorobie, uspokaja osoby zestresowane, nadpobudliwe, a jednocześnie zwierzęta pobudzają do aktywności osoby cierpiące na depresję bądź apatię.
W Polsce najpopularniejsze są: dogoterapia (kontakt z psem), hipoterapia (kontakt z koniem) i felinoterapia (kontakt z kotem). Na świecie znane są onoterapia (kontakt z osłem lub mułem) oraz delfinoterapia (kontakt z delfinami).
Wśród terapii z wykorzystaniem zwierząt, największą popularnością cieszy się dogoterapia (ang. dog – pies), zwana również kynoterapią (gr. kynos – pies). Jest to forma zooterapii wspierająca rehabilitację, leczenie i pielęgnację, przeprowadzana z pomocą odpowiednio dobranego psa.
Musi to być pies łagodny, posłuszny, chętnie wykonujący polecenia, przyjacielski i przewidywalny. Najczęściej wykorzystywane rasy to: Golden Retriever, Labrador, Nowofundland, a także psy ras małych – Cavalier, Beagle, Grzywacz chiński czy Chihuahua. Nie ma jednak reguły co do rasy. Każdy pies jest tresowany, przechodzi specjalne testy i dopiero po ich zaliczeniu może być wykorzystywany do zajęć z chorymi.
Nad przebiegiem terapii czuwa zespół składający się ze specjalistów, w tym: psycholog, pedagog, fizjoterapeuta, przewodnik psa i dogoterapeuta. Na podstawie wielu badań udowodniono, że jeśli nie ma przeciwwskazań medycznych typu alergia na sierść czy silny strach, dogoterapię można stosować w wielu przypadkach. To metoda wspomagania rehabilitacji i terapii osób niepełnosprawnych fizycznie, intelektualnie, emocjonalnie i społecznie.
Jest adresowana do dzieci z zaburzeniami rozwoju. Najczęściej wykorzystuje się ją u osób z mózgowym porażeniem dziecięcym, przepukliną oponowo-rdzeniową, glejakiem anaplastycznym, zespołem Downa, z autyzmem, zespołem Aspergera i ADHD. Takie czynności, jak głaskanie lub masaż psa wykonywane przez pacjenta:
– powodują wydzielanie endogennych substancji łagodzących ból i poprawiających samopoczucie,
– łagodzą stres,
– działają relaksująco i uspokajająco,
– wzmacniają układ immunologiczny
Zdjęcia; Renata Hasilova
źródło; http://www.medrodzinna.pl/wp-content/uploads/2018/06/mr_2018_01A_059-064.pdf
